Wat een lieve en warme reacties heb ik gekregen op mijn laatste post (Wonder Wens over vruchtbaarheidsproblemen)! Bedankt! Meteen wel heftig om te merken hoeveel dames mijn verhaal herkenden. Gelukkig veel succesverhalen maar het doet me wederom beseffen dat een zwangerschap toch echt een wonder is.
Tegenwoordig hoor je de ene bekende Nederlander na de andere op tv roepen: “Oh het was ineens raak”, “Het was helemaal niet de bedoeling dat het zo snel zou lukken ” en , “meteen de eerste keer was het bingo”. Super voor jou, maar hierdoor denkt men dit normaal is en verwacht dat het ook bij hen zo makkelijk zal zijn. Maar liefst 20% van de bevolking zoekt hulp bij een arts omdat het niet lukt zwanger te raken. Het zou goed zijn als meer mensen zich zouden beseffen dat het helemaal niet zo makkelijk is voor veel koppels. Dat scheelt ook weer van die ongemakkelijke momenten op een verjaardag als iemand die je amper kent ‘belangstellend’ vraagt of “er al een kindje aankomt”. Niets is rottiger dan onder de hormoonpillen zitten en dan iemand die zegt, “goh jullie zijn nu al 2 jaar getrouwd, willen jullie eigenlijk wel kinderen?” Die dingen doen pijn…. Ik snap dat het vaak echt wel goed bedoeld is maar misschien is het beter wat voorzichtiger te zijn daarin.
Je zit in een achtbaan van gevoelens, emoties en hormonen waardoor je koppie ook vaak een loopje met je neemt. Toen ik hoorde dat ik verminderd vruchtbaar was had ik het gevoel dat ik als vrouw faalde. Ik was niet in staat om op een natuurlijke manier voor nageslacht te zorgen, daardoor deed ik voor mijn gevoel mijn man te kort: Ik was verantwoordelijk voor het feit dat hij nog geen kind had…….dat zijn heftige gedachten. Later kon ik dit omzetten in positieve gedachten omdat ik iemand sprak die me vertelde dat ze zo blij was dat ze PCOS (Polycysteus Ovarium Syndroom, zie vorige post) had en niet onvruchtbaar was, hetgeen ze aanvankelijk dacht. “Er is toch hoop, er zijn toch medicijnen voor, er is een goede slagingskans, dus waarom sippen?”. Toen ik dat hoorde dacht ik: inderdaad, glimlach erop en volle kracht vooruit!
Ondanks dat ik helaas geen gouden tip heb in deze, wil ik jullie wel laten weten dat ik er heilig van overtuigd ben, dat als je luistert naar je lichaam en intuitie en zo positief mogelijk de toekomst in kijkt, je dit dichter brengt bij het krijgen van dat wonder.
Liefs,